مکان‌یابی مناطق مستعد توسعه طبیعت‌گردی منطقه حفاظت شده سهند با استفاده از تصمیم‌گیری چندمعیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی

توسعه گردشگری در مناطق حفاظت­شده، هم برای مدیریت منطقه و هم برای گردشگران مزایای فراوانی به همراه دارد، از این رو شناسایی مناطق مناسب و دارای توان، جهت گسترش و توسعه طبیعت­گردی در مناطق­حفاظت­شده به­منظور بهره­برداری پایدار از منابع­ طبیعی اهمیت به­سزایی دارد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مناطق مستعد تفرج متمرکز و گسترده در منطقه حفاظت­شده سهند به روش تصمیم­گیری­ چند­معیاره با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی است. پس از تعیین معیار­های موثر بر طبیعت­گردی بر اساس پژوهش­های پیشین و نظر متخصصین به روش دلفی، 12 معیار برای تفرج متمرکز و 11 معیار برای تفرج­ گسترده، انتخاب شده و به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، وزن‌دهی و به صورت نقشه طبقه‌بندی شده به روش فازی آماده شدند. این نقشه­ها شامل: فاصله از منابع­ ­آبی، جاده­ها، چشمه­ها، رودخانه­ها، مناطق مسکونی، کریدور حیات­وحش، زیستگاه کل و بز، گسل و همچنین نقشه طبقات ارتفاعی، شیب، جهت جغرافیایی، پوشش اراضی، سنگ بستر و اقلیم بودند. در نهایت نقشه اولویت مناطق مستعد طبیعت­گردی با روش ترکیب خطی وزن داده شد و با اعمال ضرایب اهمیت هر معیار در نقشه‌های طبقه­بندی شده همان معیار تولید گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که حدود 7، 40، 25، 4 و 24 درصد از سطح منطقه به­ترتیب دارای توان خیلی مناسب، مناسب، متوسط، ضعیف و نامناسب برای تفرج متمرکز می­باشد. همچنین حدود 43، 42، 13 و 2 درصد به­ترتیب دارای توان خیلی مناسب، مناسب، متوسط و ضعیف برای تفرج گسترده می­باشد. به­طور کلی برای مکان­یابی مناطق مستعد به منظور توسعه گردشگری در این منطقه، روش تصمیم­گیری­ چند­معیاره به دلیل انعطاف­پذیر و کم هزینه بودن و دسترسی سریع به نتیجه، روش بسیار مناسبی می‌باشد.